Ο χώρος της πληροφορικής στον τομέα της υγείας - σε παγκόσμιο επίπεδο - είχε ανέκαθεν μια σειρά προβλημάτων τα οποία ήταν και είναι μοναδικά από την φύση τους.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είχε ποτέ αρκετά χρήματα για επένδυση στην πληροφορική, όπως για παράδειγμα σε ολοκληρωμένα πληροφοριακά συστήματα Νοσοκομείων. Επίσης οι μονάδες υγείας έχουν συνήθως πολλά τμήματα, με ιδιαιτερότητες και κάθε τμήμα έχει διαφορετικές λύσεις στο θέμα της μηχανοργάνωσης, λύσεις που υπαγορεύονται από τον διαφορετικό σύνθετο και αυτόνομο τρόπο λειτουργίας άλλα και από τις εξειδικευμένες επιστημονικές ανάγκες της κάθε μονάδας.

Η ανάγκη όμως για διαλειτουργικότητα, ανταλλαγή δεδομένων και συνεργασία αυτών των συστημάτων είναι επιτακτική σε αυτό το χώρο. Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος με την συνεχή αντικατάσταση πληροφοριακών συστημάτων λύνει ίσως το τεχνολογικό πρόβλημα της μηχανοργάνωσης αλλά δεν αποτελεί οριστική λύση η οποία να είναι συμφέρουσα τόσο για τη Πολιτεία όσο και για τη κοινότητα των χρηστών υπηρεσιών υγείας (πολίτες και επαγγελματίες υγείας). Οι μικροί προϋπολογισμοί για την πληροφορική, η μεγάλη επιστημονική εξειδίκευση κάποιων πληροφορικών συστημάτων που τα καθιστά αναντικατάστατα ή στη καλύτερη περίπτωση αντικαθίστανται δύσκολα (καθώς απαιτείται ισχυρή επένδυση σε χρόνο και χρήμα ) και οι παράλληλες πολύπλοκες επιχειρησιακές διεργασίες που υφίστανται στις μονάδες υγείας όπως είναι τα Νοσοκομεία, συνηγορούν στο ανωτέρω επιχείρημα.